تفاوت میکرو پیگمنتیشن و میکروبلیدینگ

کدام یک از این دو ( میکرو پیگمنتیشن و میکروبلیدینگ ) روش بهتر است؟

سوالی که همواره برای شما پیش می آید: تفاوت میکرو پیگمنتیشن و میکروبیلدینگ چیست و به سراغ کدامیک از انها برویم؟

فیبروز (Phi-brows) یکی از جدیترین روش ها در حال حاضر است است که بوسیله آکادمی Phi ابداع شده است و در واقع نوعی میکروبلیدینگ محسوب می شود.

اکثرا این پرسش مطرح می شود که تفاوت هاشور و فیبروز چیست؟ تفاوت میگروبیلدینگ  و میکرو پیگمنتیشن چیست ؟

نکته اینجاست که فیبروز در واقع نوعی هاشور است.

پس سوال را تصحیح می کنیم: هاشور به روش فیبروز بهتر است یا میکرو پیگمنتیشن ؟

برای اینکه این موضوع برای شما بیشتر شفاف شود به شرح و تعریف فیبروز، میکروبیلدینگ و میکرو پیگمنتیشن می پردازیم پس با بیوتی کاران در این مقاله همراه باشید:

در میکرو پیگمنتیشن برای رسم خطوط هاشورمانند از یک ابزار الکتریکی و درواقع دیجیتال استفاده می شود.

اجزا این ابزار عبارتند از:

• صفحه کلید(کیبورد) دیجیتال برای انجام تنظیمات دستگاه
• قلم معروف به هندپیس برای رسم خطوط  هاشور
• پدال دارد برای استارت و استاپ کار قلم هندپیس بوسیله پای متخصص اینکار

میکروبلیدینگ – این دستگاه دارای سوزن هایی است که بر روی کارتریج های رنگی قرار گرفته اند. دقت کنید که این کارتریج ها به صورت کاملا بهداشتی بسته بندی شده اند و کاملا یکبار مصرف بوده و تنها و تنها برای یک مشتری و برای یک نوبت قابل استفاده می باشند و باید پس از پایان کار دور ریخته شوند.

رنگ مورد نظر در این کرتریج ها ریخته می شود و کارتریج روی هندپیس پیچ می شود. هندپیس با یک سیم به صفحه ی دیجیتال و صفحه ی دیجیتال با آداپتور به برق متصل می شود.

وظیفه صفحه ی دیجیتال تنظیم سرعت حرکت سوزن هندپیس است که در بازه تعداد ضربه ۵۰ تا ۱۵۰ قابل تنظیم می باشد. میزان عمق سوزن نیز در پوست توسط همین هندپیس تعیین می گردد. و همانطور که اشاره شد بوسیله پدال می توان این قلم را استارت و یا استاپ نمود.

میکروبلیدینگ – دقت کنید که در این روش امکان برگشت خون و حتی رنگ از کارتریج به هندپیس به هیچ عنوان میسر نیست و کارتریج ها  نیز یکبار مصرف می باشند و می توان گفت که این امر باعث می شود که این ابزار به عنوان یک وسیله کاملا بهداشتی شناخته شود.

بر عکس میکرو پیگمنتیشن که دارای ابزار دیجیتال و الکترونیکی است، روش فیبروز کاملا دستی است و به مهارت کامل متخصص اینکار وابسته می باشد.

در این روش یک سوزن به سر قلم وصل می شود و در واقع نقش نوعی تیغ(بلید) یکبار مصرف را دارد و در بسته های پلمپ شده ارائه شده و هر بار قلم در رنگ فرو برده می شود و سپس هاشورها(خطوط)برروی ابرو کشیده می شوند. اینکار چند دفعه تکرار می شود و در هر مرحله به میزانی مشخص رنگ برروی کل ابرو زده می شودو متخصص صبر می کند تا این رنگ در خراش های داده شده جذب شود که اصطلاحا این مرحله به مکث رنگ معروف می باشد.

چون در تکنیک میکرو پیگمنتیشن میزان عمق نفوذ سوزن و همچنین سرعت آن توسط صفحه ی دیجیتال مشخص می گردد، خطوطی که در پوست خراش داده می شوند دارای عمق و پهنای یکسان هستند اما در روش فیبروز کار بوسیله قلم و کاملا به صورت دستی انجام می شود و به خاطر همین امر، خطوط ایجاد شده نظم روش میکرو پیگمنتیشن را ندارد و در نتیجه به تار مو شبیه تر است. از سوی دیگر خطوط نیز در یک راستا ایجاد نمی شوندو با جهت های رویش تار مو های طبیعی ابرو هماهنگ تر است، پس هم تار مو به سمت بالا، هم پایین هم اریب ایجاد می شود که به نوعی طبیعی تر است.

• هردو روش نیمه دائم هستند و بعد از مدتی  که نهایت یکسال است هاشورها محو ودر نهایت پاک می شوند.
• از لحاظ رنگ دوام هردو تقریبا یکسان است.
• چون در میکرو پیگمنتیشن عمق نفوذ و حرکت سوزن تنظیم می شود به نوعی از دوام بیشتری برخوردار است.
• همانطور که می دانیم در فیبروز مهارت آرایشگر نقش مهمی در کیفیت ایجاد هاشور دارد پس فشار وارده برای ایجاد هاشور می تواند کم و زیاد شود که این امر در دوام هاشور بسیار تاثیرگذار است، پس حتما به مکانی مطمئن و فردی مطمئن مراجعه کنید.